معرفی کتاب | آخرین لحظه

در داخل خاک عراق حدود هشتاد کیلومتر پیشروی کرده بودیم . در قسمت پایین کوه های کله قندی شیاری بود که از درونش چشمه ای زلال و بسیار خنک می جوشید وقتی که بعثی ها عقب نشینی کردند این محل توسط گروه تجسس بررسی شد تا از وجود میدان های مین پاکسازی شود . گروه تخریب پس از انجام کارهای فنی مربوط  به خود اطمینان دادند که هیچ خطری در این ناحیه مخصوصا کنار چشمه وجود ندارد . روزی یکی از سربازان گفت می خواهم سر چشمه بروم و کمی آب بنوشم من به او گفتم الان می روم و برایت آب می آورم گفت : خودم می خواهم برم آب خورد سر چشمه مزه ی دیگری دارد بعد از آنکه رفت ناگهان صدای بلند انفجار به گوش رسید ما به روی چشمه رفتیم و همه بهت زده شده بودیم خون این سرباز شهید همه جا را رنگین کرده بودو آب چشمه با خوان او در هم شده بود و این بود که فهمیدیم شهادت نصیب هرشخصی نمی شود...